Witamina B1 ((Tiamina)
Witamina ta wpływa na prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego oraz na przemianie materii. Jej najważniejsze funkcje to:
– udział w procesach oddychania tkankowego, a w szczególności w przemianie węglowodanów,
– przyspieszanie proces gojenia się ran,
– korzystny wpływ na produkcję czerwonych krwinek,
– wpływ na prawidłowe funkcjonowanie mięśni oraz serca,
– wspomaganie procesu wzrostu.
Witamina B1 wspomaga leczenie półpaśca, epilepsji, zapalenia nerwu trójdzielnego, neuropatii czuciowej w cukrzycy oraz łagodzi ból pooperacyjny.
Źródła witaminy B1:
Witamina B1 występuje przede wszystkim w produktach spożywczych pochodzenia roślinnego. Jej najbogatszym źródłem są:
– drożdże,
– pestki słonecznika,
– produkty zbożowe (kiełki pszenicy, mąka pełnoziarnista, chleb graham i razowy),
– kasza gryczana,
– ryż naturalny – brązowy,
– rośliny strączkowe (nasiona grochu, fasoli),
– wątroba wieprzowa oraz szynka,
– ziemniaki,
– orzechy pistacjowe,
– pomarańcze,
– suszone owoce.
Niedobór witaminy B1:
Do niedoboru witaminy B1 dochodzi głównie w przypadku nieprawidłowej diety. Objawy dotyczą zaburzeń funkcjonowania układu nerwowego oraz krążenia. Do najczęstszych skutków niedoboru należą:
– zaburzenia centralnego układu nerwowego: oczopląs, zaburzenia koncentracji oraz problemy z pamięcią, nierównowaga emocjonalna,
– zaburzenia trawienia: brak apetytu, nudności, biegunki oraz wymioty,
– porażenie nerwów oraz choroba beri beri (atrofia mięśni kończyn)
– zanikanie gruczołów dokrewnych.
Wskazówki:
Witaminę B1 należy przyjmować w towarzystwie witamin z grupy B, najlepiej podczas posiłku lub w niedługim czasie po nim, gdyż najlepiej wchłania się w środowisku kwaśnym. Osoby palące papierosy, nadużywające alkoholu lub cukru, sportowcy oraz kobiety ciężarne mają zwiększone zapotrzebowanie na witaminę B1.
