Stożek rogówki (keratoconus) to schorzenie polegające na zniekształceniu rogówki z kształtu kulistego na stożkowaty. W wyniku tych zmian może dojść do zaburzeń widzenia, takich jak rozmycie ostrości obrazu i nadwrażliwość na światło. Chory widzi coraz gorzej, zwiększa się również astygmatyzm. Korekta stożka rogówki jest jedyną metodą, która poprawia ostrość widzenia.
Kto jest narażony na stożek rogówki?
Najczęściej pierwsze sygnały chorobowe pojawiają się po 20 roku życia, ale może rozpocząć się już w dzieciństwie. Rozwija się nierównomiernie do 40 roku życia, a następnie spowalnia, bądź zatrzymuje się. Na schorzenie częściej narażeni są mężczyźni. Należy podkreślić, że stożek rogówki u każdej osoby rozwija się inaczej, jego wzrost może trwać latami, bardzo powolnie lub gwałtownie doprowadzić do uwypuklenia powierzchni rogówki. Dlatego jeżeli zauważymy pierwsze objawy stożka rogówki należy udać się do lekarza okulisty.
Najczęstsze objawy
Symptomy choroby mogą być dość trudne do zaobserwowania, ponieważ przypisywane są głównie alergii. Do charakterystycznych objawów należy postępująca wada wzroku, szczególnie astygmatyzm, zaczerwienienie i swędzenie oczu. Jeżeli zauważymy, że coraz częściej pocieramy oczy, a nie mamy zdiagnozowanej alergii, widzimy podwójnie, a obraz jest zniekształcony, należy udać się do lekarza okulisty. Stożek rogówki nie wywołuje bólu, a jej wykrycie następuje po dokładnych badaniach topografii rogówki.
Korekta stożka rogówki – leczenie
Jedną z metod, która zapewni nam dobre widzenie jest noszenie twardych gazoprzepuszczalnych soczewek kontaktowych. Wykonywane są one na indywidualne zamówienie na podstawie badania topografem rogówkowym. Niestety soczewki nie wyeliminują stożka rogówki, a jedynie skorygują jej krzywiznę.
Zatrzymanie postępującej choroby umożliwi niechirurgiczna metoda cross-linking. Wykonuje się ją u pacjentów we wczesnym stadium rozwoju. Za pomocą laseru regulowany jest kształt rogówki, a następnie wzmocniony – tkanka zostaje nasycona witaminą B2 i podświetlona specjalną lampą UV. Dzięki tej nowoczesnej metodzie pacjent może uniknąć transplantacji rogówki i poddać się nieinwazyjnemu, a więc bezpieczniejszemu leczeniu.
Razem z metodą cross-linking jest możliwość wszczepienia pierścieni Intacs. Mają one za zadanie zmienić krzywiznę rogówki, przywracając mu bardziej naturalny kształt. Efektem jest stabilizacja stożka rogówki oraz zdecydowana poprawa ostrości widzenia.
Innym polecanym zabiegiem jest Topoguided, który w początkowej fazie daje możliwość całkowitej likwidacji stożka. W przypadku gdy leczenie powyższymi metodami jest niemożliwe, ratunkiem dla pacjenta jest przeszczep rogówki, polegający na usunięciu zniekształconego fragmentu rogówki i wszyciu tkanki pobranej od biorcy. Wadą tej metody jest dość długi okres powrotu do zdrowia (nawet do 12 miesięcy) oraz konieczność przyjmowania leków immunosupresyjnych i unikania wysiłku. Odrzucenie przeszczepu zdarza się bardzo rzadko (poniżej 1 procenta).
Więcej na: http://www.voigtmedica.pl/korekta-stozka-rogowki/