Na świecie żyje około 151 milionów ludzi chorych na cukrzycę. W ciągu ostatniego dziesięciolecia liczba cukrzyków wzrosła o 35%, a ilość osób cierpiących na nefropatię cukrzycową zwiększyła się aż o 115%. Chrom jest pierwiastkiem, który przyczynia się do prawidłowego działania insuliny regulującej poziom glukozy we krwi. Jak chrom pomaga walczyć z cukrzycą? Sprawdźmy.
Cukrzyca – rodzaje i opis choroby
Pod pojęciem cukrzyca kryją się dwie choroby:
Diabets mellitus – moczówka cukrowa – to choroba przejawiająca się dużym pragnieniem oraz częstym oddawaniem moczu. Do tego dochodzi zmęczenie, ospałość, pocenie się i czasami silne uczucie głodu. U dzieci częstym objawem jest nocne moczenie się w przypadkach, gdy już nie występowało normalnie.
Diabetes insipidus – moczówka prosta – to zaburzenie wytwarzania hormonu antydiuretycznego (ADH, wazopresyny) przez tylny płat przysadki lub niewrażliwość cewek nerkowych na wazopresynę. Choroba ta charakteryzuje się ogromnym pragnieniem oraz wielomoczem – produkcją dużej ilości moczu.
Cukrzyca powstaje w wyniku zaburzeń komórek beta w trzustce. Komórki te produkują hormon insuliny, który pomaga organizmowi wykorzystywać cukier znajdujący się w krwi jako główne źródło energii. W związku z tym ogromny wpływ na chorobę ma nasz sposób odżywiania.
Są dwa typy cukrzycy:
1) Cukrzyca insulinozależna – polega na zniszczeniu komórek beta. Pojawia się zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Może być związana ze stresem i przewlekłymi infekcjami wirusowymi i bakteryjnymi, ale także czynnikami autoimmunologicznymi. Często ujawniają się także czynniki dziedziczne.
2) Cukrzyca nieinsulinoniezależna – pojawia się przeważnie u osób starszych, często u ludzi, których krewni chorowali lub chorują na tę odmianę choroby. W przypadku cukrzycy nieinsulinozależnej trzustka produkuje insulinę, ale jest ona zbyt mało skuteczna. Głównymi objawami są swędzenie skóry, senność, zmęczenie, pragnienie, infekcje skórne, wolne gojenie się ran, mrowienie i brak czucia w kończynach dolnych oraz zaburzenia widzenia. Mogą również występować żółte plamy na skórze, głównie wokół oczu, częste drożdżyce narządów płciowych.
Jest związana ze złym odżywianiem. Niektóre osoby chorujące na ten typ cukrzycy miewają zaburzenia czucia słodkiego smaku, co odgrywa znaczącą rolę w procesie leczenia. W przypadku takich chorych poziom cukru we krwi często ulega wahaniom. Raz może być bardzo wysoki – stan ten nazywamy hiperglikemią. Skóra jest sucha, źle zatrzymuje płyny, występują zaburzenia serca oraz wahania ciśnienia.
Odwrotnym stanem jest bardzo niski poziom cukru we krwi czyli hipoglikemia, do której dochodzi nagle, w wyniku braku posiłku o odpowiedniej porze, poprzez nadmierny wysiłek, rozpoczynającą się infekcję lub w wyniku nie podania dawki insuliny o odpowiedniej porze. Hipoglikemia objawia się uczuciem głodu, poceniem się, obniżeniem ciśnienia krwi, omdleniem.
Cukrzyca u kobiet w ciąży
W trakcie stawiania diagnozy ogromnie ważna jest historia choroby w rodzinie (czy matka lub babcia kobiety nie chorowała na cukrzycę w trakcie ciąży). Ciężarna kobieta może mieć obniżoną tolerancję na glukozę, wtedy konieczne jest przeprowadzenie szczegółowych badań, ewentualne przestrzeganie diety lub czasami podawanie ciężarnej insuliny. W przypadku nieprzestrzegania tych zaleceń może dojść do zaburzeń w rozwoju płodu, a w trakcie porodu do poważnych komplikacji.
Codzienne życie diabetyka
Wszyscy diabetycy pod opieką poradni diabetologicznych, są szczegółowo poinformowani o codziennym postępowaniu i posiadają książeczkę diabetyka. Przestrzegają diety i za pomocą specjalnego urządzenia, regularnie kontrolują poziom cukru we krwi. Powinni zawsze nosić przy sobie leki przepisane przez lekarza lub chociaż kostki cukru. W przypadku źle prowadzonego leczenia lub jego braku dochodzi do uszkodzenia siatkówki oka, a nawet do utraty wzroku. Zaś zwiększone ciśnienie krwi prowadzi do uszkodzenia nerek i w efekcie końcowym do całkowitego ustania ich funkcjonowania. Dochodzi także do uszkodzenia nerwów peryferyjnych i naczyń w kończynach dolnych. Objawy te prowadzą do złego ukrwienia, braku czucia w kończynach, mrowienia, może również dojść do obumarcia części kończyny i konieczności jej amputacji.
Pomimo, iż wynaleziono sztuczną insulinę, a odkrycie to było milowym krokiem w leczeniu cukrzycy, chorych na tę chorobę ciągle przybywa. Jest to wynik stresu, złych nawyków żywieniowych, konsumpcji dużej ilości cukru, słodkich napojów, produktów z białej mąki oraz wielu infekcji leczonych antybiotykami.
Profilaktyka – broń, dopóki jest czas
Tej chorobie cywilizacyjnej można jednak zapobiegać. Należy przede wszystkim:
- nie przejadać się; otyłość w większości przypadków prowadzi do cukrzycy;
- opracować jadłospis składający się z potraw bogatych w kompleksowe węglowodany, z niską zawartością tłuszczów i dużą ilością błonnika.
Nasze menu powinno zawierać świeże owoce, warzywa i soki warzywne, dzięki temu zostanie obniżone zapotrzebowanie na insulinę iz dojdzie do obniżenia poziomu tłuszczów we krwi. Błonnik zaś obniża nagłe wzrosty poziomu cukru we krwi. W jadłospisie powinny się także znaleźć żółte sery, ryby, kapusta, czosnek, soja i drożdże. Konieczne jest także ograniczenie ilości spożywanej soli. Niezwykle ważna jest też aktywność fizyczna.
Cukrzyca i alkohol – we wszystkich typach cukrzycy nader ważne jest unikanie palenia tytoniu i picia alkoholu. Środki te zwiększają prawdopodobieństwo powikłań.
Dlaczego suplementy diety?
Przyjmując naturalny chrom sprawiamy, że poziom cukru we krwi obniża się. Jest szczególnie polecany w przypadku cukrzycy nieinsulinozależnej.
Podniesienie efektu działania insuliny pod wpływem chromu powoduje również zwiększenie wykorzystania tłuszczów jako źródła energii, a tym samym obniżenie wagi. Chrom jest wydalany z organizmu przy nadmiernym obciążeniu fizycznym, stresie i w okresie ciąży. Dlatego również w tych przypadkach polecane jest uzupełnienie tego pierwiastka.